He, he we zijn er!!!
Door: Gert
26 April 2008 | Verenigde Staten, Davenport
Nu jullie allemaal aan het wakker worden zijn,kruipen wij eindelijk in onze bedden. Nadat we soepeltjes van Schiphol waren weggegaan, kregen we de eerste lange wachtrijen van de vakantie te verwerken. De douane van Washington hadden net als in een pretpark zigzag wachtrijen gemaakt. De wachttijden waren net zo lang als in Hellendoorn, maar de attractie was erg saai. Na een paar vingerafdrukken een foto en nadat zeker was dat Lisanne geen strafblad had, mochten we op zoek naar de koffers. Gelukkig snel gevonden en weer in een wachtrij van 100 meter om de koffers weer af te geven (????). Daarna de derde rij in om door de detectiepoorten te gaan, dus schoenen uit, riem af sleutels en mobieltjes in een bakje en we mochten weer verder. Dit alles heeft bijna 2 uur geduurd en we waren dan ook erg blij dat we eindelijk een echte milkshake (met echte stukken aardbei die je rietje verstoppen)en een donut konden scoren. De vlucht van Washington naar Orlando verliep verder super. Iets minder dan 2 uur vliegen. Het was inmiddels donker, dus langs de kust (Daytona) en Orlando waren prachtig te zien door alle verlichting. Zelfs de afhandeling van de bagage ging als een speer in Orlando en we hadden nog hoop dat we voor 12 uur een duik konden nemen in "ons" zwembad. Maar..... we waren de mensen van Alamo vergeten. Een vliegtuig vol nederlanders die een auto gereserveerd hadden werden opgewacht door slechts twee medewerkers van Alamo. De één zo traag als een slak en de ander probeerde zijn omzet te verdubbelen door iedereen een upgrade te verkopen. Het schoot dus weer niet op en voordat we met een auto van het vliegveld reden waren we zomaar weer 2 uur verder. Maar omdat we zo'n goed humeur hebben, hebben we ook deze uitdaging weer overwonnen en hebben er zelfs een dikke SUV voor 16 dagen aan overgehouden (voor weinig).
Eindelijk in de auto de tomtom aangezet (had Gert thuis al mooi voorgeprogrammeerd) zodat we in 1 keer naar het adres waar we de sleutel af moesten halen, konden rijden. Maar ja, dan moet je wel de goede bestemming aankiezen als je de route plant...... Uiteindelijk via een mooie omweg toch in de buurt van het juiste adres gekomen. Inderdaad, in de buurt...... Hulpeloos stonden we op een parkeerterreintje dat we nog van de vorige keer kenden de aanwijzingen van deze speurtocht opnieuw te analyseren, toen er een officer uit zijn politie-auto kwam vragen waar we mee bezig waren. Gelukkig was het een aardige cop en vertelde waar we moesten zijn. Nadat we de code van de kluis hadden ingetypt, vonden we een enveloppe met onze naam erop (het leek wel een avontuur van Bassie en Adriaan). In de enveloppe zaten de volgende aanwijzingen, het adres en weer twee codes. De eerste code was van het grote hek dat om de resort heen staat en de tweede van de kluis waar de huissleutel in was verstopt. Van pure vreugde liet Gert het alarm van de auto even afgaan en de buurt wist gelijk dat wij er ook waren. Moe maar voldaan hebben we het huis geïnspecteerd en hebben de meiden een slaapkamer uitgekozen. Jawel we hebben gewoon twee slaapkamers teveel. Verder een simpele garage (voor maar 1 auto), een prachtige woonkamer met openkeuken en niet te vergeten het privé-zwembad.
Morgen zullen we foto's maken en kunnen jullie meegenieten van al dit moois.
Begin maar vast met de zaterdag, wij starten over een paar uur pas....
Eindelijk in de auto de tomtom aangezet (had Gert thuis al mooi voorgeprogrammeerd) zodat we in 1 keer naar het adres waar we de sleutel af moesten halen, konden rijden. Maar ja, dan moet je wel de goede bestemming aankiezen als je de route plant...... Uiteindelijk via een mooie omweg toch in de buurt van het juiste adres gekomen. Inderdaad, in de buurt...... Hulpeloos stonden we op een parkeerterreintje dat we nog van de vorige keer kenden de aanwijzingen van deze speurtocht opnieuw te analyseren, toen er een officer uit zijn politie-auto kwam vragen waar we mee bezig waren. Gelukkig was het een aardige cop en vertelde waar we moesten zijn. Nadat we de code van de kluis hadden ingetypt, vonden we een enveloppe met onze naam erop (het leek wel een avontuur van Bassie en Adriaan). In de enveloppe zaten de volgende aanwijzingen, het adres en weer twee codes. De eerste code was van het grote hek dat om de resort heen staat en de tweede van de kluis waar de huissleutel in was verstopt. Van pure vreugde liet Gert het alarm van de auto even afgaan en de buurt wist gelijk dat wij er ook waren. Moe maar voldaan hebben we het huis geïnspecteerd en hebben de meiden een slaapkamer uitgekozen. Jawel we hebben gewoon twee slaapkamers teveel. Verder een simpele garage (voor maar 1 auto), een prachtige woonkamer met openkeuken en niet te vergeten het privé-zwembad.
Morgen zullen we foto's maken en kunnen jullie meegenieten van al dit moois.
Begin maar vast met de zaterdag, wij starten over een paar uur pas....
-
26 April 2008 - 06:32
Kayly:
super fijn landjes!!!!! jullie zijn goed aangekomen fijn!! IK MIS KIRSTEN ONTSETENT MAAR DAT HOORT ZO VEEL PLEZIER KAYLY:):):):):):):):):):):):):):):):):):):) -
26 April 2008 - 07:47
DAantje:
OH.... hebben jullie Bassie en Adriaan gezien????????
wel jammer van die (1 auto) garage. blij te horen dat jullie het gehaald hebben en dat de KOPS daaro ook zo warm zijn.
haha, nou genieten dan maar!!
Groets, -
26 April 2008 - 16:13
Fam Irene Jansen:
dat klinkt goed! veel plezier! -
27 April 2008 - 06:33
KAYLY:
ISA DE MILKSJEEK LEKKER?????????????
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
