Dag 24: Vertrek naar Nederland voor Gert en Petra

Helaas vandaag de laatste dag in Florida maar we vliegen pas om 10 uur vanavond. We kunnen dus nog de hele dag genieten van het prachtige weer, het zwembad, de super douche in de badkamer en alles wat we tegenkomen.

Michelle en Gert zijn 's morgens vroeg naar Winter Haven gereden om nog 1x donuts te halen bij de Donut Man. Want uiteraard moet er een doos Apple Fritters mee naar huis zodat Bram en Lisanne ook konden genieten van deze overheerlijke baksels. Een mooi ritje door Polk County en via Haines weer richting de villa. Petra had inmiddels alles in de koffers gestopt en geen van de 4 koffers ging over de 23 kg. Na het ontbijt hadden we mooi nog tijd om nog een bezoekje te brengen aan Showcase of Citrus. Vroeger was dat een sinasappelfarm waar je vers fruit en sap kon krijgen. Tegenwoordig zijn ze verhuisd en is het een hele attractie geworden met excursies door het land van de plantages, een kinderboerderij en een aantal foodtrucks. Wel grappig dat ze daar in de winkel ook Nederlandse klompen tentoongesteld hebben naast de John Deeres. Helaas was het seizoen van de sinasappeloogst al voorbij en waren er geen verse sapjes meer te krijgen. Weer terug in de villa gingen de meiden zich klaarmaken om uit te gaan in Disney Springs waar ze kaarten voor Sean Paul hadden bemachtigd. In de concertzaal van House of Blues trad deze "sjanne pol" vanavond op en daar moest Michelle natuurlijk bij zijn. Nadat we ze uitgezwaaid hadden, hebben Gert en Petra de auto ingepakt en zijn via de toeristische route over de 192 naar het vliegveld gereden. Mooi op tijd parkeerden we de auto bij Alamo en kregen daar te horen dat we zelfs nog wat geld terug kregen van de huur. Een kleine meevaller. Met de koffers richting de terminal waar we ook de kaart voor de tolwegen konden inleveren. Het was al rustig op het vliegveld dus konden we op ons gemak de koffers inleveren en hadden we nog tijd om lekker wat bij Panda Expres te halen. De Orange Chicken en de Angus Beef waren heerlijk, een echte aanrader voordat je het vliegtuig in gaat. Inmiddels was het tijd om richting security te gaan voor de check van de handbagage en deze keer zijn we daar probleemloos doorheen gekomen. Omdat we Premium reisden, mochten we als 1 van de eerste reizigers het vliegtuig in en ook deze keer royale zitplekken. Ook lag er deze keer een menukaart voor het eten klaar op de stoel en kregen we al drinken aangeboden terwijl we nog niet eens onszelf goed en wel genesteld hadden. Wat een luxe behandeling, toch weer heel anders dan bij Delta Airlines. Al snel nadat we in de lucht waren zijn we allebei in slaap gevallen en hebben zodoende de warme maaltijd gemist. Gelukkig hadden we de Panda Expres nog gehad en dus ook geen honger. De vlucht verliep voorspoedig en 1,5 uur dat we gingen landen kregen we nog een ontbijtje. Ook hier konden we weer kiezen van de menukaart en kregen we echt bestek en gewone bordjes i.p.v. het standaard serviesgoed en houten bestek. Prima geregeld dus. We landen iets te vroeg in Manchester omdat we veel rugwind hadden gehad. Manchester is qua vliegveld wat ouderwets, met lange witte gangen die je aan een ziekenhuis doen denken. Allen de centrale hal met veel shops en restaurantjes is wel gezellig ingericht. Vanuit het vliegtuig gingen we eerst door de security, hier ging het niet zo soepel als in Orlando en moest de computertas van Gert helemaal uitgepakt worden. Ook de koffer van Petra moest 2x door de scan. Uiteraard konden ze niets vinden wat niet toelaatbaar was en konden we door naar het vliegtuig voor de laatste vlucht. Deze was vertraagd en op de borden konden ze tot kort voor het boarden niet aangeven waar we moesten zijn. Rustig wachten en uiteindelijk verscheen de gate op de borden. Het was een klein vliegtuig met hele kleine zitplaatsen, wat een verschil met de voorgaande 3 vluchten. Na het stijgen was er al snel niets meer te zien door het raampje want dikke wolken versperden het uitzicht. Dit duurde totdat we bijna geland waren in Amsterdam. Na de landing op Schiphol zagen we voor het eerst sinds 11 april weer eens regen..... Ook konden we niet aan een slurf uitstappen dus ouderwets met een vliegtuigtrap door de regen en de kou naar de bus die na een rondje Schiphol ons bij een deur afzette. Daarna door de douane waar Gert werd aangezien voor een buitenlander en werd teruggeroepen bij de poort voor EU-paspoorten. Gelukkig in goed Nederlands duidelijk kunnen maken dat hij wel door de juiste poort wilde en na de paspoortcontrole waren we weer echt in Nederland. Een lange wandeling naar de bagageband was de volgende activiteit. We waren inmiddels het lopen wel gewend al hadden ze de bus ook wel dichter bij de bagageband kunnen parkeren. Petra ging naar de wc en in die tijd had Gert de koffers al van de band gepakt. Tot onze grote verrassing stonden Bram, Lisanne en Roxy ons op te wachten, zodat we een Hello-Goodbye momentje hadden. Roxy was blij dat opa en oma weer thuis waren en is zingend op de koffer zittend met Bram meegegaan. We hebben de auto opgehaald in de parkeergarage, we liepen onze auto in eerste instatie gewoon voorbij :) (klein en niet zwart). Na een ritje door de polder waren we om 7 uur 's avonds thuis. Een lange reis achter de rug. Bram, Lisanne en Roxy kwamen nog even lekker koffie met Apple Fritter eten en drinken en konden we gezellig even bijkletsen. Petra heeft van alles wat we voor ze meegenomen hadden, uitgepakt uit de koffer en Roxy was helemaal blij met haar Elsa-vest. Na nog even nagezeten te hebben met zijn tweetjes zijn we moe in bed gerold, maar de jetlag zorgde voor korte nachtjes. Ook de volgende dag speelde de jetlag vooral bij Gert nog een rol, maar de afleiding van Roxy's verjaardag was een goed medicijn.