Dag 7: Rustdag )nou ja, rust)

Na de late avond van gisteren in Disney, wilden we vandaag eens een dagje niets doen en wat rond het zwembad hangen. Zo gezegd zo gedaan, en na het ontbijt was het tijd om te relaxen. Ik heb nog even een pompoen bewerkt voor de Halloween en de rest heeft zich bezig gehouden met zwemmen, appen etc.
Tegen de middag kregen we toch weer zin om wat te ondernemen en zo werd de auto naar Dave & Busters gestuurd. Via internet hadden we gezien dat dit een soort van Circus Zandvoort was maar dan 10x zo groot. Van jongs af aan gaan we in Zandvoort altijd even wat tickets winnen in het Circus, dus dit moesten we hier natuurlijk ook proberen. Voor 40 dollar kregen we een pasje met een saldo, waarmee je alle spellen in de hal kon spelen. Uiteraard hebben we ons veel bij de muntenschuivertjes opgehouden, maar de grootste prijs haalden Michelle en Kirsten bij een enorme uitvoering van Candy Crush. De gewonnen tickets werden direct op je pasje bij geschreven i.p.v. de papieren bonnetjes in Zandvoort. In een shop konden we dan spullen uitzoeken voor de gewonnen tickets. Met 3 mooie drinkbekers en een bijzonder glas voor Kirsten zijn we na 2 uur weer in de auto gestapt. De volgende stopplaats was Disney Springs, dat de vorige keer nog Downtown Disney heette. Ze zijn daar ontzettend aan het verbouwen en uitbreiden, en zodoende konden we voor het eerst gebruik maken van de nieuwe parkeergarage. Ook dit weer aangelegd door Disney met alle technische gemakken die er voor handen zijn. Zo brandt er boven elke lege parkeerplaats een groen lampje en zie je aan het begin van de rij hoeveel plaatsen er in die rij vrij zijn. Alleen zijn nog niet alle borden even duidelijk aangegeven zodat ik de auto op een verkeerde plaats stil zette om Kirsten uit te laten stappen. Hierdoor mocht ik eerst nog een ereronde door de garage rijden om opnieuw op de juiste plek te komen (2 meter naar rechts, achter pionnen). De dames zijn daar uitgestapt en ik heb de auto geparkeerd. We vroegen de dame van de drop-off zone of er ergens dichtbij rolstoelen te huur waren en zij wees ons de weg. Nadat ik de auto geparkeerd ben ik naar de verhuurplaats gelopen in de veronderstelling dat de dames daar wel heen zouden lopen, maar helaas ik stond daar alleen. Na een tijdje wachten op een strategische plaats ben ik toch maar eens gaan lopen in de andere richting , en ja hoor bij de andere uitgang stonden Petra en de meiden (on)geduldig te wachten. Gelukkig stonden ze dicht bij de ingang van het restaurant Planet Hollywood, waar Lisanne graag wilde eten. Er was zowaar direct een tafel voor ons vrij en konden we snel bestellen. We kozen als voorgerecht de VIP-platter met diverse hapjes. De drankjes werden geserveerd en we wachtten op de VIP-platter...... En plotseling kwam er een ober met de hoofdgerechten aanzetten. We zijn gewend dat in de USA de restaurants veel sneller werken dan in Nederland, maar zo snel dat ze het voorgerecht vergaten hadden we nog niet meegemaakt. Met veel excuses werden de hoofdgerechten weer naar de keuken teruggestuurd en kwam er bliksemsnel het voorgerecht op tafel, echter zonder de bestelde garnalen... Ook dat werd alsnog geregeld en we genoten van de heerlijke gerechtjes van de platter. Ook de hoofdgerechten waren weer super, maar we zaten te vol om ook nog een toetje te bestellen. Daarnaast hadden we al diverse levensgrote ijsjes langs de weg zien staan waar ijs verkocht werd, dus dat wilden we later ook nog even proberen. Na een ritje over de mooi verlichte 192 kwamen we aan bij zo'n ijscoman en bestelden we de small uitvoering van de ijsjes. Nou small is daar ongeveer evenveel als een familiebeker in Heino bij de snackbar, dus niet iedereen kreeg zijn bekertje leeg. Maar lekker waren ze wel die ijsen.
Na een kort ritje waren we weer thuis en trokken we 1 voor 1 naar de eigen kamers, moe en voldaan van een dagje rust........